X Sesja Kolbiańska - Kraków, Franciszkańska 4
"Święty Maksymilian męczennik Miłości" to temat X sesji kolbiańskiej organizowanej przez franciszkanów w Krakowie. W tym roku obchodzimy 70. rocznicę śmierci męczeńskiej św. Maksymiliana.
Otwarcia sesji dokonał prowincjał franciszkanów o. Jarosław Zachariasz, który przypomniał cel spotkania franciszkańskiej braci i wszystkich zainteresowanych rozwojem kultu św. Maksymiliana. Trwa obecnie rok kolbiański – a to krakowskie wydarzenie jest kolejnym jego elementem, kolejnym krokiem każdego z nas na drodze ku świętości.
W 70 rocznicę męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana warto było zagłębić się w istotę duchowości chrześcijańskich męczenników, poznać drogę dojrzewania do męczeństwa o. Maksymiliana i wreszcie uświadomić sobie, jak trudną drogą musiał przejść sam proces kanonizacyjny tego świętego.
• Ks. prof. dr hab. Jan Machniak z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie dogłębnie scharakteryzował aspekty duchowości męczenników chrześcijańskich – począwszy od pierwszych wieków chrześcijaństwa aż po wiek XX. To przecież w tym wieku najwięcej chrześcijan oddało swoje życie za wiarę, często za to tylko, że przyznali się do Jezusa Chrystusa. Było ich ponad 13 tysięcy, a obszar, na którym wystąpiły prześladowania chrześcijan, to 106 krajów świata. Przypomniał zebranym klasyfikację rodzajową męczeństwa wg św. Augustyna: występuje męczeństwo doskonałe (spełnione), w którym dochodzi do oddania życia, męczeństwo zapoczątkowane bez oddania życia (np. postawa wyznawcy wiary przed trybunałem, sądem, itp. skutkująca w późniejszym czasie znoszeniem określonych cierpień, tortur lub okaleczenia w imię Chrystusa) oraz cierpienie wynikające z doskonałego wypełnienia woli Bożej. W każdym z tych przypadków męczeństwa możemy mówić o całkowitej i bezwarunkowej zgodności woli Bożej z wolą męczennika.
W ostatniej części swojego wykładu ks. Prof. Machniak skupił się na roli prześladowcy, który może być indywidualny albo zbiorowy, osobowy lub bezosobowy, jak np. system polityczny czy ustawodawczy, media, itp. Wskazał na uwarunkowania faktu śmierci męczennika, który jest świadomie przez niego zaakceptowany – motywy przyjęcia śmierci, na świadectwo męczeństwa a także na rolę świadka męczeństwa.
• W kolejnym wystąpieniu o. mgr lic. Kazimierza Malinowskiego o dojrzewaniu św. Maksymiliana do męczeństwa przedstawione zostały etapy tej drogi, autor dowodził i uzasadniał w tym kontekście kolejne fakty z życia Świętego, odnosząc się również do sformułowanego przez niego życiowego credo - regulaminu życia: „Muszę być świętym jak największym”.
• Maksymilian Kolbe – męczennikiem „in odium fidei” – o. prof. Zbigniew Suchecki z Rzymu dokładnie omówił przebieg procesu kanonizacyjnego, wskazał na trudności na wielu jego płaszczyznach oraz przedstawił argumenty przeciwników uznania bł. Maksymiliana za męczennika.
Fakt śmierci w bunkrze głodowym o. Maksymiliana Marii Kolbego odbił się szerokim echem w Polsce i na świecie już w czasie wojny. Od samego początku szeroka opinia publiczna uznawała tą śmierć za śmierć męczeńską. Proces beatyfikacyjny prowadzony był drogą o uznanie heroiczności cnót, a próby wszczęcia procesu o męczeństwo nie zostały przyjęte przez Kongregację Obrzędów.
Aktu beatyfikacji o. Maksymiliana Marii Kolbego dokonał papież Paweł VI w dniu 17 października 1971 r. w Bazylice św. Piotra ogłaszając go wyznawcą Kościoła Katolickiego. Jednak w świadomości wiernych o. Maksymilian posiadał status męczennika. Na szereg próśb, w tym także ze strony biskupów niemieckich, papież Jan Paweł II skierował sprawę do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Ostatecznie zmieniona została interpretacja odium fidei (obecnie występuje interpretacja odium fidei rozszerzona oraz ścisła) i droga do kanonizacji została otwarta, jednak z koniecznością podjęcia osobistej decyzji przez papieża.
Kanonizacji bł. Maksymiliana dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II w Rzymie dnia 10 października 1982 roku.
• Ostatnim prelegentem był ks. dr Piotr Gąsior z Krakowa, który przybliżył zebranym postać Joanny Beretty Molli, która wolała sama umrzeć niż pozwolić na aborcję własnego dziecka. To swoiste "męczeństwo z miłości", gdyż, jak przypomniał ks. Piotr, nie ma obowiązku modlić się o męczeństwo, do męczeństwa przygotowujemy się codziennie i nie oczekujemy za ten czyn wdzięczności innych.
Sesja zakończyła się uroczystą Eucharystią w kaplicy św. Eligiusza pod przewodnictwem przełożonego krakowskich franciszkanów – o. Jarosława Zachariasza.
Sesja kolbiańska została zorganizowana przez Wyższe Seminarium Duchowne Franciszkanów im. św. Maksymiliana Kolbego, Ośrodek Studiów Franciszkańskich oraz Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka.
